31 රෑ සැනකෙළි - අස්‌සේ දුටිමි මේ කෙළි

2013 නව වසර පිළිගැනීමට කොළඹ හරිම ලස්‌සනට හැඩ වී තිබිණි. හැම තැනම විදුලි බුබුළුවලින් වර්ණවත් වී තිබිණි. හරිම විසිතුරුය. අලුත් ඇඳුම්වලින් හැඩ වුණු මිනිස්‌සු කොළඹ විදී දිගේ ඇවිද ගෙන ගිය හැටි හරි අපූරුය. ඔවුන්ට 31 රෑ විනෝදවීමට ඇති තරම් ඉසව් ද සංවිධානය කර තිබිණි. මුළු කොළඹම එකම සැණකෙළියකි.

වාහනයකින් ගමන් කිරීමට නොහැකි ලෙසට මහ මාර්ග වාහනවලින් පිරී ගොස්‌ය. වාහනවලින් නැඟෙන නළා හඬ පරයමින් මාර්ගයේ වාහන හසුරවන පොලිස්‌a නිලධාරීන්ගේ නළා හඬ අවට දෝංකාර දෙයි. එහෙන් මෙහෙන් දාන වාහන අතරින් රිංගා යමින් අපිදු ගාලුමුවදොර සැණකෙළි භූමියට ඇතුළු වුණෙමු.

ගාලුමුවදොර එකම ජන ගඟකි. වෙනදාට දෙසවනේ රැඳෙන රළ බිඳෙන හඬ අද නොඇසේ. ගාලුමුවදොර පිටිය සිසාරා ගලා යන්නේ එකම සංගීත රාවයක්‌ මෙන්ම එයට ප්‍රතිචාර දක්‌වන විනෝදකාමීන්ගේ ප්‍රීති ඝෝෂා හඬ පමණි. ක්‍රීඩාංගණයේ කෙළවරක විශාල වේදිකාවකි. ඒ මත ලංකාවේ ජනප්‍රිය සංගීත කණ්‌ඩායමක්‌ දෙසැම්බර් 31 රාත්‍රිය ගීතවත් කරමින් සිටියි. නානා පැහැ විදුලි කදම්බ නළියන අයුරු... දේදුන්නක හැඩ ගත් ලේසර් කිරණ අහසට නගින අයුරු... වෛර්ණ ඇඳුම්වලින් හැඩ වූ තරුණ තරුණියන් මෙන්ම බාල මහලු සෑම දෙනෙක්‌ම විනෝද වන අයුරු... මඟුල් ගෙදරක මනාලියක්‌ සේ හැඩ කර තිබෙන සංචාරක හෝටල් දකින මට සිතුණේ මේ නම් සිහින ලොවක්‌මය කියාය. කිසිවක්‌ සිතා ගැනීමට නොහැකි අපි නුහුරු ලොවක මං මුළා වූවන් සේ ඒ මේ අත කැරකැවෙමින් සිටියෙමු.

සුපිරි වාහන කොළඹ ප්‍රසිද්ධ හෝටල් පරිශ්‍රයන් තුළට ඇතුළු වෙයි. මිනි ගවුම්වලින් හැඩ වුණු කාන්තාවන් මෙන්ම තද වර්ණ ඇඳුමින් සැරසුණු පිරිමින් ද ඒ වාහන තුළින් බිමට බටහ. ඒ අතර පවුල් පිටින් පැමිණි පිරිස්‌ ද නොසිටියාම නොවේ. ඒ හැම කෙනෙක්‌ගේම මුහුණු නම් සතුටින් පිරී ඇති බවක්‌ පෙනෙන්නට තිබිණි. 31 වැනිදා සැමරීමට එසේ සංචාරක හෝටල්වලට ගාල් වූයේ යහමින් මුදල් ඇති අයයි. එතරම් බර පැන නැති එහෙත් විනෝදවීමට කැමති කොළඹ ඇතැම් පිරිස්‌ ගෝල්ෙෆaස්‌ ක්‍රීඩාංගණයට පැමිණ සංගීත සංදර්ශනය නරඹමින් විනෝද වූහ.

දෙසැම්බර් 31 වැනිදා රාත්‍රිය යනු තවත් එක්‌ වසරක අවසාන දිනයක්‌ පමණි. ඒ රාත්‍රිය උත්සවශ්‍රීයෙන් සැමරීමට ඇති වටිනාකම කුමක්‌දැයි අපි නොදනිමු. එහෙත් මුළු ලෝකයේම ජනතාව දෙසැම්බර් 31 වැනිදා රාත්‍රිය මහ ඉහළින් සැමරීමට පුරුදු වී සිටියි. එවැනි උත්සවයක්‌ ලොවට හඳුන්වා දී ඇත්තේ වෙළෙඳ ප්‍රජාව විසිනි. වෙළෙඳුන්ට අවශ්‍යව වන්නේ කෙසේ හෝ ජනතාව මුළා කර ඔවුන්ගේ මඩිය තර කර ගැනීම පමණි. මේ මහා ප්‍රොaඩාවකි. එසේ නොවන්නට 31 රාත්‍රිය කා බී ජෝගි නටන්නට සුදුසු රාත්‍රියක්‌ නොවේ. සැබැවින්ම එදාට කළ යුත්තේ නව වසරට සෙත් පතා ආගමික වතාවත්වල නිරතවීමය.

එමෙන්ම දෙසැම්බර් 31 වැනිදා රාත්‍රිය සැමරීමට මහ ධනකුවේරයන් සංචාරක හෝටල්වලට එන්නේ නැත. එදින විනෝදවීමට හෝටල්වලට ගාල් වන බොහෝමයක්‌ දෙනා විදේශීය සංචාරකයන් මෙන්ම මෙරට මධ්‍යම පාන්තිකයන්ය. එහෙත් සංචාරක හෝටල්වල පැවැත්වෙන සාදවලට වැඩියෙන්ම අය කරන්නේ ද දෙසැම්බර් 31 වැනිදා රාත්‍රියේ පැවැත්වෙන සාදවලටය. මෙවර කොළඹ බොහෝමයක්‌ හෝටල්වල පැවැත්වුණු ප්‍රියසාදවලට ඇතුළුවීමට අවම වශයෙන් රුපියල් 7000 ක්‌ ගෙවිය යුතු අතර උපරිමය රුපියල් 35000 දක්‌වා ඉහළට නගින්නේය. මෙසේ කියන්නේ අපි නොවේ. කොළඹ ප්‍රසිද්ධ සංචාරක හෝටලයක ප්‍රධානියෙකි.

කතාව සැබෑය. ධනකුවේරයන් යනු ව්‍යාපාරිකයන්ය. නව වසර උදා වන විට ඔවුන් සිටින්නේ ආගමික වතාවත්වලට සම්බන්ධ වෙමින් නව වසරට සෙත් පතමිනි. එසේ නම් කෙනෙක්‌ 31 වැනිදා රාත්‍රියේ කා බී ජෝගි නටා වසරක පළමු දිනය මස්‌තබාල්දු කරගෙන නිවසට ගාල් වෙද්දී මේ ප්‍රොaඩාකාරී උත්සව ලොවට හඳුන්වා දුන් ව්‍යාපාරිකයන් ආගමික වතාවත්වල යෙදෙමින් නව වසරට සෙත් පතති. මේක නම් මායාකාර ලෝකයක්‌මය. කතාව එසේ තිබියදී අප අසලිsන් ගමන් කරන තරුණයන් දෙදෙනකුව අපි කතාවට සම්බන්ධ කර ගනිමින් 31 වැනිදා රාත්‍රිය ගැන ඔවුන් දරන මතය විමසුවෙමු.

"ඉන්න ටිකේ සතුටින් ඉන්න ඕනා... අද ඉඳලා හෙට මැරෙන්න පුළුවන්... නිකම්ම නිකම් මැරිලා යන්න බැහැනේ. අපි හම්බ කරන දෙයක්‌ යනකොට ගෙනියන්නෙත් නැහැ. ජීවත්වෙලා ඉන්නකම් ෆන් එකේ ඉන්නවා..." ඔවුන්ගේ කතාව හරිම අපූරුය. ඒ කතා කළේ අවුරුදු විසිපහකට වැඩි නැති පැහැපත් පෙනුමැති පිරිපුන් තරුණයන් දෙදෙනෙකි. දෙදෙනාම හොඳ පදමට මත්පැනින් සප්පායම් වී මදි පාඩුවට දුම්වැටියකුත් උරමින් සිටී. ජංගම දුරකථනයත් සමගම දුම්වැටි බහාලුම් පෙට්‌ටියක්‌ ද එක්‌ තරුණයකුගේ අතේ ගුලී වි තිබිණි. ඔවුන්ගේ ෆන් එකට අපි බාධාවක්‌ නොවී ඒ සෙල්ලක්‌කාර තරුණයන් දෙදෙනාට සුබ නව වසරකට ආසිරි පතමින් අපි ඉදිරියට ගමන් කළෙමු.

වෙනදා මෙන් නොව මුහුද ද තරමක්‌ නිහඬ සේය. ගලා යන සංගීතයට පා තබමින් ඇතැම්හු නැටූහ. තවත් පිරිස්‌ කති, බොති, සතුටු වෙති. අපි ගාලු මුවදොර වෙරළතර මාර්ගයේ තව තවත් ඉදිරියට ගමන් කළෙමු. අත්වැල් බැඳගත් පෙම්වතුන්, කුඩා දරුවන් වෙරළ සිඹින රළ මත සෙල්ලම් කරති. ටොපි, චොකලට්‌, අයිස්‌ක්‍රීම්, විවිධ කඩයප්පම් උස්‌සාගත් වෙළෙඳුන් දෙපාවලට විරාමයක්‌ නොදීම වෙළෙ¹ම් කටයුතුවල යෙදී සිටිති. අපි සාරවිට වෙළෙන්දකු අසල නතර වීමු.

'කොහොමද අද බිස්‌නස්‌...'

බොහොම හොඳයි. වෙන අවුරුදුවලට වඩා අද මිනිස්‌සුත් බැහැලා ඉන්නවා. ඒ වගේම මිනිස්‌සු අද හොඳට වියදම් කරලා විනෝද වෙනවා. දැන් මම නෙළුම් පොකුණ පැත්තේ ඉඳලා ආවේ. එතැන සංගීත සංදර්ශනෙ මීට හපන්... එකම තොවිලයයි. පවුල් පිටින් බැහැලා ඉන්නේ. හැබැයි මහත්තයෝ ඒ පැත්තට යනවා කියන්නේ ලේසි වැඩක්‌ නම් නෙමෙයි. සමහර වාහන එක තැන විනාඩි 5-6 නතර කරගෙන ඉන්නවා. ඒ තරමට වාහන තදබදයක්‌ තමයි තියෙන්නේ. අර පේන්නෙ නැද්ද? පොඩි ට්‍රැෆsක්‌ එකක්‌ද තියෙන්නෙ. පොලිස්‌ නිලධාරීන් හරියට වාහන ටික හසුරවනවා නම් මෙච්චර වාහන තදබදයක්‌ ඇති වෙන්නෙ නැහැ. එහෙම කර ගන්න බැරි වුණාට අලුතෙන් කෝට්‌ දා ගත්ත රාළහාමිලාගේ ගෙම්බර එක බලන්න එපෑ. කාකි කබාය දාගත්තම ඒ අය හිතන්නේ හරියට රජකම ලැබුණා කියලයි" සාරවිට වෙළෙන්දා අත දිගු කරමින් ගාලු පාරෙ පවතින වාහන තදබදය පෙන්වමින් පොලිස්‌ රාළහාමිලාගේ මහන්තත්තකම එසේ විස්‌තර කරමින් සිටියේය.

අපි නැවත ඔහුගේ කතාවට සවන් දෙමු..

"අපි මේ පින්නේ ඇවිදින්නේ මහත්තයෝ විනෝද වෙන්න නෙමෙයි. හෙට දවසට මුහුණ දෙන්න කීයක්‌ හරි යහමින් හොයාගන්න. අර හෝටල්වල තියෙන පාටිවලට එන අය කොච්චර නම් වියදම් කරනවා ඇත්ද? මේක පුදුම රටක්‌ නේද මහත්තයෝ... ඇති එකාට තමයි හැම සැපක්‌ම.. දුප්පතාට ඇපත් නැහැ"

ඔහුගේ කතාව සැබෑය. පවතින බඩු මිල හමුවේ ඇතැමුන්ට තුන්වේල තියා දෙවේලක්‌වත් හරි හැටි කෑමට නොහැකිය. එහෙත් යහමින් ඇති අය දහස්‌ ගණන් වියදම් කර දෙසැම්බර් 31 වැනිදා රාත්‍රිය සමරති. සාරවිට වෙළෙන්දා පැවසූ පරිදි අපිටත් කියන්නට ඇත්තේ මේක නම් පුදුම රටක්‌ කියාය පමණි. සමාජ ක්‍රමයේ විෂමතාව ගැන විවිධ දේ කතා කරමින් අපි ආපසු හැරී කොළඹ ප්‍රසිද්ධ හෝටලයක පැවැත්වෙන ප්‍රියසාදයක්‌ දැක බලාගැනීමේ අදහසින් ඒ හෝටල් පරිශ්‍රය තුළට ඇතුළු වුණෙමු. ඒ හෝටලය මඟුල් ගෙදරක සිරි ගෙන තිබිණි. අමුත්තන් එයි. පිළිගැනීමේ නිලධාරීන් සුහදව පිළිගෙන ප්‍රියසාද පැවැත්වෙන ශාලාවලට කැඳවාගෙන යයි. සාදයක්‌ පැවැත්වෙන ශාලාවක්‌ තුළට අපිදු ඇතුළු වුණෙමු.

ශාලාව පුරා දැල්වෙන විදුලි පහන් අමුතුම දීප්තියකින් බැබළිණි. විදේශීය සංචාරකයන්ගෙන් මෙන්ම දේශීය සංචාරකයන්ගෙන් ශාලාව පිරී ගොස්‌ය. නැටුම් ගැයුම්වලින් කිසිදු අඩුවක්‌ නැත. ශාලාව පුරා තිබෙන මේස මත්පැන් පිරවූ බඳුන්වලින් මෙන්ම විවිධ මසවුළු වර්ගවලින් පිරී ගොස්‌ය. සුදු ඇඳුමින් සැරසුණු වේටර්වරු කඩිසරව අමුත්තන්ට සංග්‍රහ කරති. ගැහැනු පිරිමි බේද නැතිව සියලුම දෙනා සුරා බඳුන් හිස්‌ කරමින් සිටිති. අපි අසුනකට බරදී විනෝදකාමීන්ගේ රැඟුම් නරඹමින් සිටිමු. ශාලාව පුරා පැතිර යන කතාව සිනහව සංගීතයත් සමග මුසුව ගලා යද්දී අපි විදේශීය තරුණයකු සමග කෙටි කතා බහක නිරත වුණෙමු.

ඔහු එංගලන්ත ජාතිකයෙකි. ඒ තරුණයා අපට කියූ කතාව සංක්‍ෂිප්ත කර අපි මෙසේ සටහන් කළෙමු.

"දෙසැම්බර් 31 වැනිදා කියන්නේ මුළු ලෝකයම සමරන දිනයක්‌. ඒ දිනය මේ වගේ සුන්දර රටක ඉඳගෙන සමරන්න පුළුවන් වෙච්ච එක ගැන මම ගොඩක්‌ සතුටු වෙනවා. ශ්‍රී ලංකාවට මම ගොඩක්‌ කැමතියි. ආදරෙයි. ඒ නිසා හැම අවුරුද්දකම දෙසැම්බර් 31 වැනිදාට මම ඉන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ..." ඔහුගේ කතාව ඇසූ මගේ සිතේ ද අපේ රට ගැන මහත් ආඩම්බරයක්‌ ඇති විය. එහෙත් ඔහු සමග තවත් කතා බහ කිරීමට කාලයක්‌ නැත. 2013 උදා වීමට තවත් ඇත්තේ විනාඩි දහයකට අඩු කාලයකි. ඔහුට මෙන්ම ප්‍රියසාදයට ද සමුදී අපි හෝටලයේ කොරිඩෝවට පැමිණියෙමු.

ගාලුමුවදොර ක්‍රීඩා පිටියේ අහසට නැගුණු ලේසර් එළි නිවී ගියේය. විදුලි කදම්බ, විදුලි බුබුළු නිවිණි. සංගීතය නතර විණි. සඳ පමණක්‌ ගාලුමුවදොරට පහනක්‌ විය. සීතල සුළං රැළි ගත කිති කවමින් සිටියදී... පටස්‌... පටස්‌... ඩෝං... ඩෝං... අඳුර මැදින් ඉගිලී ගිය මල් වෙඩි අහස්‌ තලයේ විසිතුරු සිත්තම් මවා පෑවේය. 2013 නව වසර උදා විය. නව වසරට ආසිරි කැන්දමින් ගාලුමුවදොර වේදිකාව නැවතත් ගීතවත් විය. ගාලුමුවදොර එකම ප්‍රීති ඝෝෂාවකි. සෑම කෙනෙක්‌ම එකිනෙකා වැළඳගනිමින් සුබපතා නව වසරට ආසිරි පතනවා ඈතින් ඈතට පෙනේවි.

දැන් දැන් හෝටල් කොරිඩෝව තරුණ තරුණියන්ගෙන් පිරී ගොස්‌ය. ඇතම්හු කෙලින් සිටගෙන සිටීමට නොහැකි තරමට බීමත්ව සිටියහ. වැඩි වශයෙන් අන් අයව සිප වැළඳගනිමින් උන්මත්තකයන් සේ හැසිරෙන්නේ කාන්තාවන්ය. ඔවුන්ගේ ඇඟ තුළ සිටි නියම යක්‍ෂයා පැහැදිලිවම එළියට පැමිණ සිටින්නේ දැන් යෑයි මට සිතේ. සාදයට පැමිණෙන විට ඔවුන්ගේ මුහුණුවල තිබුණු පැහැපත් බව සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස්‌ වී ගොස්‌ය. හොඳ හොඳ සෙල්ලම් එළිවන ජාමෙට කියන්නාක්‌ සේ නියම නැටුම් නටන්නේ දැන්ය. එහිදී ඇස ගැටුණු ඇතැම් සිද්ධීන් සටහන් කර තැබීමට නොහැකි තරමටම ජුගුප්සාජනකය.

අයාලේ දුවමින් තිබුණු මගේ දෙනෙත් සිමෙන්ති පඩියක්‌ මත හිඳගෙන සිටින එක්‌ තරුණියක්‌ අසල නතර විය. කෙලින් සිටගෙන සිටීම කෙසේ වෙතත් ඇයට හිඳගෙන සිටීමටවත් නොහැකි සේය. ඇය කෑ බී සියලුම දේ ඇය ඉදිරියේම වමාරා තිබේ. ඇයගේ පෙම්වතා යෑයි සිතිය හැකි තරුණයෙක්‌ ඇයගේ ඔළුව අතගාමින් මොන මොනවාද මුමුණමින් සිටියි. අපගේ ඡායාරූප ශිල්පියා ඈතින් සිට ඒ දර්ශනය ඡායාරූපගත කිරීමට සූදානම් වනවා ඇයගේ පෙම්වතා දුටුවේය. ඔහු වේගයෙන් අපගේ ඡායරූප ශිල්පියා වෙත පැමිණ කැමරාව උදුරා ගනිමින් ඉංග්‍රීසි භාෂාවෙන් ඔහුට බැණ වැදුනේය.

"ඩිලීට්‌ කරපන් ෙෆdටෝ එක... උඹ දන්නවද මම කවුද කියලා... උඹ කවුද අපේ පින්තූර ගන්න..." වෙරි මතින් ඒ තරුණයා නොයෙක්‌ දේවල් කියමින් අපගේ ඡායාරූප ශිල්පියාට බැණ වැදුනේය. සිදුවන්නේ කුමක්‌දැයි කියා කිසිවක්‌ තේරුම් ගැනීමට නොහැකි ඔහුගේ පෙම්වතිය වෙරි මතින් ඇඹරි ඇඹරී ඇයගේම වමනේ ගොඩ උඩට වැටිණි. මත්ලෝලී සල්ලාලයා අඩ නිරුවත් ඇයගේ පෙම්වතිය වත්තන් කරගෙන නැගී සිටින්නට වෙර දරද්දී අපි එතැනින් ඈත් වී මගට වැටුණෙමු. ඔවුන්ගේ ජීවන රටාව එය විය හැකිය. ඔවුන් කොතරම් වත්පොහොසත් වුවද ගති පැවතුම්වලින් තවමත් තිරිසනුන්යය.

කාන්තාවන්ගේ මෙවැනි හැසිරීම් කොළඹ රටේ ඇතැමුන්ට අරුමයක්‌ නොවෙන බව සැබෑය. එහෙත් කාන්තාවට අප තුළ ඇති ගරුත්වය ප්‍රසිද්ධියේ ඔවුන් විසින්ම කෙළසා දමනවා නම් අපි කුමක්‌ කරන්නද? මේ සමාජය ගමන් කරන අතය. මේ ක්‍රමය අපට වෙනස්‌ කළ නොහැකිය. අපි ගාලු පාර දෙසට ගමන් කරමින් සිටිමු.

"ඌයි... අම්මේ මගේ කකුල..." එසේ කියමින් පුංචි දරුවකු මහ හඬින් හඬන්නට විය. අප එතැනට දිව ගියේය. කකුල අත ගාමින් පුංචි දරුවකු හඬා වැළපෙයි. මවක්‌ එතැනම පේමන්ට්‌ එකේ හිඳගෙන තවත් අත දරුවකුට කිරි දෙමින් සිටිති. ඔවුන් යාචකයන්ය. 31 වැනිදා විනෝදවීමට හෝටල්වලට එන පොහොසතුන්ගෙන් කීයක්‌ හරි පිනට ඉල්ලා ගැනීමට ඔවුහු එතැනට පැමිණ සිටියහ. එහෙත් ඔවුන්ට පිනට යමක්‌ ලැබී නැත. ඒ පුංචි දරුවා හඬා වැළපෙමින් සිටින්නේ වෙරි මතින් එතැනින් ගිය කාන්තාවකගේ සපත්තුවට දරුවාගේ කකුල පෑගී ඇති හෙයිනි.

කකුල පෑගී හඬා වැටෙන්නේ පුංචි දරුවෙක්‌ය. එහෙත් ඒ පුංචි කකුල පාගා දැමූ කාන්තාව ඒ දරුවාගේ කඳුළු දෙස නොබලාම යන්නට ගියාය. කිසිවෙක්‌ කිසිවක්‌ කතා කළේද නැත. සිද්ධිය කොතරම් අමානුෂිකද? දුප්පතාට අත්වී ඇති ඉරණම එබඳුය. සෑම තැනම සිදුවන්නේ ද එයමය. පොහොසතුන් විසින් දුප්පතාව පගා දැමීමය. නාඩා හිටින් පුතේ කියා ඒ පුංචි කොලු පැටියාගේ හිස අත ගා අපි ඉදිරියට ගමන් කළෙමු. දැන් දැන් බොහෝ අය සැප වාහනවල නැගී ඉගිලෙන්නට තටු සොලවමින් සිටිති. ඇතැම් තරුණයන් හූ කියාගෙන, ලතෝනි දීගෙන ත්‍රිරෝද රථවල, මෝටර් බයිසිකල්වල නැගී වාහන අතරින් රිංගා යයි. ඒ සිහින ලෝකයෙන් පියවි ලෝකයට යැමට අපිත් වාහනයට ඇතුළුවීමට පය ඉස්‌සුවා පමණි.

"බල්ලෝ... මොකක්‌ද යකෝ ඒ කර වනචර වැඩේ..." පටස්‌... පටස්‌... ශබ්දයත් සමග අපි නැවත වාහනයෙන් බිමට බැස බැලුවෙමු. තරුණයන් දෙදෙනකු තවත් තරුණයකුට වැරෙන් පහර දෙමින් සිටියි. සිද්ධිය කුමක්‌දැයි දැන ගැනීමට අපි හිමින් ඒ දෙසට ගමන් කළෙමු. ප්‍රහාරය නොනවතී. ඈතින් පොලිස්‌ නිලධාරීන් දිව එයි. වීදී නාට්‍යයක්‌ නරඹනවා සේ මිනිස්‌සු එක්‌ රොක්‌ වී ඒ දෙස බලා සිටිති. දැන් දැන් ප්‍රහාරයට ලක්‌ වී සිටින තරුණයාගේ නහය කටින් ලේ ගලන්නේය. බිම වැටී සිටින තරුණයාට තවත් පය පහරවල් කිහිපයක්‌ එල්ල කරනවාත් සමග පොලිස්‌ නිලධාරීහු එතැනට පැමිණියහ.

සිද්ධිය ඉතාම අමානුෂිකය. එහෙත් එහි යටිබිම්ගත කතාව නින්දිතය. සිද්ධිය මෙසේය. පහරදුන් තරුණයන් දෙදෙනා පෙම්වතියන් සමග හෝටලයක සාදයට සහභාගි වී යන ගමන් පිටුපසින් ආ ගුටි කෑ තරුණයා එක්‌ තරුණියකගේ නිරුවත් කලව ප්‍රදේශය මෙන්ම පශ්චාත්භාගය තදින් ස්‌පර්ශ කර ඇත. එසේ නම් ඒ වනචරයාට අනිවාර්යෙන්ම එසේ සංග්‍රහ කළ යුතුමය. එහි කිසිදු වරදක්‌ නැත.

ගෑනුන් කෙසේ හැඳ පැළඳගෙන මඟ තොටේ ඇවිද ගියද තරුණයකු ලෙස ඔහු දැනගත යුතුය තම සිත පාලනය කරගෙන වරදෙහි නොවැටී සිටීමට. එහෙත් ඒ වනචරයාට ඔහුගේ වල්මත් සිත පාලනය කර ගැනීමට නොහැකි වූ වරදට කිසිදා අමතක නොවන දඬුවමක්‌ ලැබී තිබේ. ඔහුට 2013 වසර උදාවන්නේ ගුටි පූජාවක්‌ද සමගය. එසේ නම් ඔහුට නව වසර සුබම සුබ වසරක්‌ වනවා නම් නියතය.

කොළඹට නව වසර උදා වූයේ එවැනි සිද්ධිදාමයක්‌ ද සමගය.

මායාවරුවන් ලෝක විනාශය ගැන මොන අනාවැකි පළ කළද 2012-12-21 දින භෞතිකමය වශයෙන් ලෝකය විනාශ වූයේ නැත. එහෙත් අධ්‍යාත්මික වශයෙන් ලෝකය විනාශ වී බොහෝ කාලයක්‌ ගෙවී ගොස්‌ ඇති බව මේ සැණකෙළිවලින් පසක්‌ වන්නේය. සමාජයේ විනාශය ගැන කෙසේ කතා කළද කිසිදු ඵලක්‌ නැත.